"BAŚŃ O ZIEMNYCH LUDKACH" 

 spektakl dla dzieci w wykonaniu dzieci i młodzieży 

PRAPREMIERA  22 listopada 2014/ godz. 15:30 / sala Czarna / Centrum Kultury w Lublinie

Zapraszamy!

Julian Ejsmond - PATRZĄC KU NIEBU 

I.

Gdy patrzę na góry ogromne,

na bliskie niebiosów skały, —

myślę, jak bardzo człowiek

przyziemny jest i mały...

Gdy słucham, kiedy las szumi

lub śpiewa wiosenna rzeka, —

myślę, jak bardzo cichy

i słaby jest głos człowieka.

II.

Szept dębów i czarnych sosen,

nurt fali, bijącej o głazy,

jak bardzo jest wymowny,

gdy z nim ludzkie porównać wyrazy.

I jedno słowo: wiosna,

ileż ma w sobie odcieni,

mówione ustami kwiatów

i drzew i leśnych strumieni...

Głoszone przez radość słońca,

szeptane wiatru powiewem,

grane brzęczeniem pszczelnem,

skrzydlone ptaszęcym śpiewem...

I jedno słowo: miłość,

ileż ma w sobie odcieni,

powtarzane tysiącem głosów

od wiosny do jesieni.

Zbudzone w głuszca graniu

w ostępie białowieskim

i w bełkocie rycerskich cietrzewi

na wiosennym mszarze poleskim...

Trwające od świtów majowych

aż po mroki zimnej jesieni,

aż po ryki walczących łosi

i głoszących swą miłość jeleni...

III.

Gdy patrzę na niebo gwiezdne,

miesięczne, czy słoneczne, —

myślę, że ziemia jest mała,

a niebo wielkie i wieczne.

I z tej małości ziemskiej

do tej wielkości błękitu

sięgam mym ludzkim wzrokiem

pełnym kornego zachwytu.

A gdy potem ku ziemi wracam

oczyma zachwyconemi,

coś z gwiazd i coś ze słońca

w mem spojrzeniu przynoszę ziemi...